Республикала заң шығаратын орган жұмыс істемеген кезде Президент конституциялық-құқықтық нормалардан тұратын конституцилық және жәй заңдық күші бір қататар жарлыкқтар қабылданады. Олар әлі де күшіне және Қазақстан Реслубликасы конституциялык құқының қайнар болып табылады. Олардың катарына Президенттін Парламент және депутаттар туралы, референдум туралы. Президент туралы, Үкмет туралы Коституциялық Кеңес туралы және басқа жарлықтары жатады.
Президенттің нормативтік жарлықтарының бәрі бірдей конституциялык құқықтын қайнар көзі болып табылмайлы. Ондай жарлықтар — констигуциялық-кукыктык нормаларлан туратын нормативлк жарлыктар.
Казакстан Республикасы Уюметінні нормативтж кұкыктык актілері конституциялык құқықтың. конституциялық-құқыктық нормалардан тұратын сала ретінлегі кайнар көзі болып табылады.
Қазақ КСР-ның мемлекеттік егемендігі туралы Декларацияның конституциялық құқықтың қайнар көзі pетінде ерекшк зор. Аталған декларация Кенестер Одағы кезінде қабылдағаны мен , ол кеиіин егемендік Қазақстан Республикасының мемлекеттік тәуелсіздігі туралы Заңла. 1993 жылғы және 1995 жылғы Конституцияларда және басқа конституциялық актілерле бекітілген принциптеді жариялады [9 б.56[ .
Қазакстан Республикасы таныған халықаралық-құқықтық актілердін нормалары да конституциялық құқықтың қайнар көзіне жатады. Ол адам құқы, қогамлық құрылымдар және басқалар туралы Конституциялық мәні бар құқықтық нормалардан тұруы мүмкін.
Саланың қайнар көзіне жергілікті органдардық, сондай-ақ конституциялық-құқықтық. нормалары (шешімдер , жарғылар, ережелер) бар жергшкті өзін-өзі басқару органдарының нормативтік құқыктық актілерде де жатады. Олардың кенестегі заңдық күші шектеулі жәме олар жергілікті сипатта болады.
Конституцняаық құқық құқыктық ғылымының бip саласы реінде оқытылады. ғылым ретінде конституциялық құқыққа өз пәні, өз бастаулары, оның оқып үйренуге өзіндік бағыт –бағдар тән. Ғылым конституциялық құқықты құқықтық ғылымының бip бөлігі ретінде қарастырғандықтан, ол салалық ғылымына жатады.Конституциялық құқық ғылымының конституциялы құқықтың қалыптасу, даму, қызмет ету заңдылығын зерттесуге бағытталған, конституциялық заңдылыққа сүйенетін негізгі ұғымдар мен сенаттарды қалыптастырады жәнс конституциялық құқықтық ғылым жүйесіндегі орны мен рөлін анықтайды. Конституциялық құқық ғылымы мемлекеттік басқару және мемлекеттік құрылыс нысандарын, Қазақстан мемлекеті тетігін (механизмін), мемлекеттік органдардың өзара қарым-қатынасының нысандарың, әдістері мен тесілдерін зерттейді. Ол конституциялық құқықтың мәні, нормалары мен институттарының бағыттарын және оны жүзеге асыруға байланысты процестерді зеріттеидді. Осындай жұмыстарды жүзеге асырудың нәтижесінде конституциялық-құқықтық қатынастар туады, өзгертеді және тоқтатылады. Сондықтан конституциялық құқық ғылымы конституциялық-құқыктық қатынастардың сипатын және табиғаттың, олардың басқа саладық құқыктық қатынастармен салыстырғандағы ерекшеліктерін зерттейді, Конституциялық құқық ғылымы реттелетін қоғамдық қатынастардың конституциялық-құқықтық нормалар әрекетінің тиімділігінің зерттейді, ондай тиімділік әлсіреген жағдайда оны күшейту үшін ұсыныстар жасайды,Аталған ғылым мертебесі конституциялық заң арқылы белгіленетін мемлекеттік органдардың қызметтін зеріттейді. Сөйтіп, бұл мемлекеттік органдар, әрине, оқшаулаған күйде емес, олардың өзара байлансты денгеиінде зерттеледі. Мұнда, сондай-ақ конституциялық-құқықтық нормалардын тиімділігін де қарастырылады. Конституциялық құқық ғылымы құқықтық нормалардың тиімдігігін ғана қарастырып қоймайды, сонымен бірге қоғамдық қатынастардың құқықтық реттелу шегін объективтітүрде зеріттейді.Былайша конституциялик-құқықтық нормалармен реттелуі мүмкін қоғамлық қатынастарды жалпылама анықтауға болганмен , ic жүзінде олар реттейтін қоғамдық қатынастар шегін реттеу оңай да емес.Нәтижесінде Конституциялық құқықтық нормалар табиғатында құқықтық басқа саладарының нормаларымен реттелуі тек қатынастарды қоса барынша кең көлемдегі қатынастардың peттeyi мүмкін немесе, керсінше айталық, өзінің әлеуметтік мәніне орай солар арқылы реттеллуі тиіс қоғамдық қатынастар конституциялық-құқықтық нормалардын назрынан тыс қалдыруы мүмкін. Ғылым мұндай меселелерін жауабын іздеп табуы тиіс. [10 б. 56[
Конституциялық құқық ғылымы халық өкілдігіұлттық ,халықтық, және мемлекеттік егемендік,мемлекеттік басіару мен құрым,әкімшілік-аймақтың бөлініс нысандары сияқты кешенді проблемалардың тұжырымдамасын жасайды.Жергілікті өкілетті жіне өзін-өзі басқару органдары жүйесін де осы ғылым зеріттейтін пән. Ғылым сайлау жүйесінде демократияның қайнар көзі ретінде айрықша назар аударады.Аса маныздылардың қатарына мемлекеттік органдардың уйымдастырылуымен мен қызыметінің коституциялық принціптерін зеріттеу жатады.
Конституциялық құқық ғылымы адам мен азаматтың құқы, шетел азаматттары, конституииялық нормалардың адам құқының халықаралық кқұқық нормаларымен өзара байланысы проблемаларын зеріттеуге айрықша назар аударуы Конституциялық құқық ғылымы оның пәні болып табылатын объетілерді зеріттейді.
Ол олардың әлеуметтік,тарихи,логикалық және басқа ір өөәр түрлі әдістерді қолдана отырып,ғылыми методологиялық принциптерге сүйене отырып зеріттейді.Конституциялық заңдылықты оқып-үйрену,оның әлеуметтік табиғатын,бағытын ашып көрсету,іс жүзінде қолданылуын қарау негізінде ғылыми теориялық ережелерді,тұжырымдарды,тұжырымдамаларды қалыптастырады.Бұл ережелелер тек ғылымның дамуы ғана үшін емес,сонымен бірге заңдылықты жетілдіру ,мемлекеттік органдардың қызыметін жақсарту үшін де маңызды. Конституциялық құқық ғылымы тұтас құбылыс болғандықтан оның тұжырымдамалары,теориялық ережелері өзара байланысты болып қана болмайды,сондай-ақ біртұтасғымен ерекшеленуі тиіс.Конституциялық құқық ғылымының бірлігі мен тұтастығы теориялық кешендердің шартты түрдегі дербестігі жоққа шығармайды.
Ол дербес зеріттелетін мынадай айтарлықтай кешендерден тұрады.Олардың қатарына, Мысалы,билікті бөлісу, парламентаризм, президенттік басқару нысандары,сайлау жүйесі, азаматтық, егемендік, мемлекеттің сипаты мен мәні, халық билігі, азаматтық қоғам тұжырымдамасы, саяси плюралим және басқа теориялар жатады. Осы теориялармен тұжырымдамалардың қай-қайсысы болсын дербез қалыптасады, сонымен бірге олар бір-біріне ықпал етеді.
Ғылым "конституциялық құқық'* деп аталғандықтан,оның негізгі бастауы-Конституция болып табылады.Ол Конституияның негізінде басты теориялық ережелерін қалыптастырады.Сонымен бірге жинақталып келіп конституциялық заңдылықты құрайтын:конституциялық заңдар,жай заңдар, Президенттің нормативтік жарлықтары,Үкіметтің қаулылары жергілікті өкілетті органдардың шешімдері де конституциялық құқық көздерінің қайнар көздері болып табылады. Бұл –конституциялық құқық ғылымының нормативтік құқықтық қайнарлары.Конституциялық құқықтың басқа да бір бастауы – конституциялық –құқық нормаларды іс жүзінде жүзеге асыру.Нақәс жүзінде зеріттеу ғана конституциялық құқық нормалардың сыртқы табиғатын ғана емес, сондай-ақ ішкі мәнін,қолданылу ақиқаттығын түсінуге мүмкіндік береді. Конституциялық –құқықтық нормаларды нақ осылай кешенді зеріттеу ғана ғылыми ілім ,тұжырымдамалар,идеяларт туғызудың негізі болып табылады. Конституциялық құқық ғылымының келесі бір қайнар көзі- отандық,сондай –ақ шетелдік ғылымдардың конституциялық құрылыстың философиялық, заңдық, саяси, әлеуметтік және басқа мәселелеріне арналған ,осы салаға тікелей немесе жанамалай қатысты еңбектері.
Қазақстанда қазіргі заманғы конституциялық құқық ғылымы тақыр жерде қалыптасып отырған жоқ. Біріншіден, кенестік кезенде ол Қазақстанда шартты түрде кең дамыды. Алайда, Қазақ КСР-ы КСРО-ның құрамында болғандықтан Қазақстанның дербез конституциялық құқық ғылымы болған жоқ. Ол кенестер елі конституциялық құқық ғылымының құрамдас бір бөлігі болады. Екіншіден, дербес, егеменді Қазақстан Респуликаксы құрылғаннан кейін мұнда өзінің конституциялық құқық ғылымы қалыптаса бастады. Қазақстанда аталған ғылымның теориялық бастаулары дербес конституциялық даму мәселерін казірің өзінде зеріттеитін республика ғылымдарының еңбектерінің бірі болып табылады.Әрине,Қазақстан конституцияонал-ғылымдары «кереметтер жасау»туралы ойдан мүлдем